94 LIB. XII. CAP. VI.

13 Κόμοδον ὕβριζε. καί τινας βαρβάρους, χρυσίον παρ’ ἐκείνου κομισαμένους ἐπ’ εἰρήνῃ πολύ, ἔτι τυγχά- νοντας ἐν ὁδῷ μετεπέμψατο καὶ τὸ χρυσίον ἀφείλετο, “φροὲσατε τοῖς οἰκοι” φήσας "311 Περτίναξ ἅρχει”· ᾔδεσαν γὰρ τὸ ὄνομα τοῦ ἀνδρὸς ἐξ ὦν ἐπεπόνθει- 5 σαν. καὶ ἄλλα δὲ τοιαῦτα ἐπὶ διαβολῇ τοῦ Κομόδου Δαῖτος ἐποίησεν. ἀλλί οὐκ ἐπὶ μακρὸν οὗτος ἔμεινε πιστὸς τῷ Περτίνακι. ὧν γὰρ ἱμείρετο μὴ τυγχάνων, τούς στρατιώτας παρέθηξε κατ’ αὐτοῦ. οί δὲ ἅρπα- γῶν εἰργόμενοι παρ’ αὐτοῦ, ἐμίσουν αὐτὸν καὶ ἐπε- ιι

C βούλευον σὺν τῷ Λαίτω. διὸ τὸν ὕπατον Φάλκωνα, γένει καὶ πλούτῳ λαμπρυνόμενον, αὐτοκράτορα ποιῆ- σαι συνέθεντο. μαθων Περτίναξ ἐς θάλασσαν διατρίβων διὰ τὴν τοῦ σίτου παρασκευήν, εἰς τὴν πόλιν ἠπείχθη καὶ εἰς τὴν βουλὴν παρελθὼν 6151—1: λέχθη. μελλόντων δὲ τῶν βουλευτῶν καταψηφιεῖ- σθαι τοῦ Φάλκωνος Περτίναξ ἀνακραγών "mi γέ- νοιτο” ἔφη “τινά βουλευτὴν ἐμοῦ ἄρχοντος μηδὲ δι- καίως θανατωθῆναι.”

δὲ Λαῖτός τινας τῶν στρατιωτῶν ὧς ἐκείνου 24 κελεύοντος ἔφθειρε· φοβηθέντες δὲ οἱ λοιποὶ ἐθορύ- βησαν. διακόσιοι δὲ οί θρασύτεροι ἠρκότες τὰ ξίφη πρὸς τὸ παλάτιον ὥρμησαν. ὥς δ’ έντὸς ἐγένοντο,

Βγυνὴ αὐτῷ τὴν τούτων παρουσίαν ἐμήνυσεν· δέ, καίτοι δυνάμενος ἀντιστῆναι καὶ διαφθεῖραι αὐτούς 2: τῇ τε φυλακῇ τῇ νυκτερινῇ καὶ τοῖς ἱππεῦσιν, οὕτε τοῦτ’ ἐποίησεν οὔτε κρυβῆναι καὶ διαφυγεῖν ᾑρετί- σατο, ἀλλ’ ἐλπίσας ἴσως καταπλήξειν αὐτοὺς ὀφθεὶς

WII213xal πείσειν διαλεχθείς, ἀπήντησε προσιοῦσιν. οἰ δὲ τὸ μὲν πρῶτον αἰδοῖ ὑπεστάλησαν καὶ τοῖς κου-30 λεοῐς τὰ ξίφη ἐνέθεντο, ὥς δ’ εἷς αὐτῶν προπηδή- σας “τοῦτό σοι” ἔφη τὸ ξίφος δείξας ccoi' στρατιῶται