LIB. XI. CAP. XII. 39
’Ὕστερον δὲ καὶ τὴν μητέρα τὴν Ἀγριππῖναν, τὸν ἀπελεύθερον Ἀνίκητον πέμψας, διεχειρίσατο. ἢ τὸν πεμφθέντα ἰδοῦσα, καὶ γνοῦσα ἐφ’ ὅτῳ ῆκει, τὴν ἐσθῆτα περιερρήξατο, καὶ τῆν γαστέρα ἀπογυ-
5 μνώσασα “παῖε ταύτην” ἔφη “Ἄνίκητε, παῖε, ὅτι Νέρωνα ἔτεκε.” καὶ ἡ μὲν ἐσφάγη, ὁ δὲ Νέρων καὶ αὐτόπτης τοῦ τολμήματος γέγονε καὶ πᾶσαν εἶδε γυμνώσας καὶ τὰ τραύματα ἐξηρίθμησε. ταῖς δὲ νυξὶν ἐξεταράττετο ὥστε καὶ έκ τῆς εύνῆς ἀναπηδᾶν
10 καὶ ἐκδειματοῦσθαι. ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ πολλαχόθι ἐγράφετο παρά τινων ἀφανῶς
Νέρων, Ὀρέστης, Ἀλκμαίων μητροκτόνοι.
Καὶ τὴν Αὐγούσταν Ὀκταουίαν τῆν τοῦ Κλαυ-
δίου θυγατέρα, τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα, ἀπεπέμψατο. Β 15 τῆς γάρ Σαβίνης ἐρῶν, ἤθελεν αὐτῇ συνεῖναι ὡς γαμετῇ. δείσασα δὲ ἡ Σαβῖνα μήποτεὴ Ὀκταουία μετακληθῇ, κατηγόρους ἐπ’ αὐτῇ καὶ μοιχείας καὶ γοητείας ψευδοῦς παρεσκευάσατο. καὶ τὸ μὲν πρῶ- τον φυγαδευθῆναι αὐτήν, ἔπειτα καὶ σφαγῆναι 2o ἐποίησεν. εἶτα καὶ αὐτὴ ῆ Σαβῖνα ἐκτάνθη ὑπὸ τοῦ Νέρωνος· κυούσῃ γάρ αὐτῇ λὰξ ένέθορεν. ἐπὶ πολύ δὲ θανοῦσαν ἐπένθησεν. οὕτως δ’ αὐτὴν ἐπόθησεν ὥστε τὰ μὲν πρῶτα γυναῖκά τινα προσφερῆ ἐκείνῃ μετεπέμψατο καὶ ἔσχεν, ἔπειτα παῖδα ἀπελεύθερον, C 25 ὂν Σπόρον ὠνόμαζεν, ἐκτεμών ἔγημεν, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς τῇ Σαβίνῃ ἐῴκει, καίπερ Πυθαγόρα τινὶ ἐξ- ελευθέρςο γεγαμημένος. καὶ συνεγίνοντο ἅμα τῷ Νέρωνι Πυθαγόρας μὲν ὥς ἀνήρ, Σπόρος δὲ ὥς γυνή. καὶ ἐκιθαρῴδησε δὲ δημοσία, καίτοι βραχύ
-—_—
23 τά μὲν πρῶτα —— 24 ἔσχεν, a Xiphilino omissa, ha- bent Exc. Peiresc.