LIB. XI. CAP. XXIII. XXIV. 75
νὸς γράφων πρὸς τὴν βουλὴν 013 193 συνήθει προοι- μίφ ἐχρήσατο. τὸ δ’ ἦν "st καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ παῖδες ὑμῶν ὑγιαίνετε, £13 ἀν ἔχοι· καὶ ἐγώ δὲκαὶ τά στρα- τεύματα ὑγιαίνομεν.”
5 Ὁ μὲν δὴ πρὸς Ἰουδαίους πόλεμος οὕτως ἤνυστο, C ὁ δὲ πρὸς Ἀλβανούς, εἰσὶ δὲ Μασσαγέται κατά τὸν 24 Δίωνα, ὑπὸ Φαρασμάνου κεκίνητο· καὶ τὴν μὲν Μηδίαν λίαν ἐλύπησε, τῆς δ’ Ἀρμενίας καὶ τῆς Καππαδοκίας ἥψατο μέν, 1031/ δ’ Ἀλβανῶν πῇ μὲν
ιο δώροις πεισθέντων, πῇ δὲ δεισάντων ἐπαύσατο.
Ἐλθών δὲ εἰς τὴν Ῥώμην Ἀδριανὸς αἰτοῦντι 193 δήμῳ ἁρματηλάτην δοῦλον ἐλευθερίας τυχεῖν, ἀν- τεῖπεν ὥς “οὐ προσήκει οὔτ’ ἐμοὶ ἀλλότριον ἐλευθε- ρῶσαι δοῦλον οὔθ’ ὑμῖν τὸν δεσπότην αὐτοῦ ποιῆσαι
15 τοῦτο βιάζεσθαι.” νοσήσας δέ, αἵματος 0113193 διά τῆς ῥινὸς κενουμένου, καὶ ἀπογνωσθείς, Κόμοδονι) Λούκιον Καίσαρα Ῥωμαίοις ἀνεῖπε. Σευηριανὸν δὲ καὶ Φοϋσκον τὸν ἔγγονον ἀγανακτοῦντας ἐπὶ τούτῳ ἐφόνευσεν· ἦν δὲ Σευηριανὸς ἐνενηκοντούτης. ὂς
20 ἀποσφαγῆναι μέλλων πῦρ ᾔτησε καὶ θυμιῶν ἔφη τιἾῦμεῖς, a3 θεοί, ἴστε ὅτι οὐδὲν ἀδικῶ· εὔχομαι δὲ τὸν Ἀδριανὸν ἐπιθυμῆσαι ἀποθανεῖν, μὴ δύνασθαι δέ.” ὅθεν καὶ χρονίως νοσήσας Ἀδριανὸς ηὔξατο πολλάκις ἀποσβῆναι, ὥστε καὶ ἑαυτὸν ἐθελῆσαι δια-
25 χειρίσασθαι. ὁ μέντοι Σευηριανὸς καὶ 0113193 193 Ἀδριανῷ ἄξιος τῆς αὕταρχίας νενόμιστο. εἰπών γὰρ τοῖς φίλοις ποτε ἵνα δέκα ἄνδρας δοκίμους εἰς 0113-PI591 ταρχίαν έξονομάσωσι, μικρόν τι διαλιπών ἔφη ὥς “έννέα θέλω μαθεῖν· τὸν γάρ ἕνα γινώσκω τὸν
so Σευηριανόν.”
Cap. 24. Dionis Historiae Romanae l. 69, c. 15—23. Eusebii Historiae ecclesiasticae 1. 4, c. 4—8.“