LIB. XI. CAP. III. 11

μὲν κατεπονεῖτο, τοτὲ δὲ ἀνερρῶνυυτο. κάντεῦθεν ἐνίοτε μὲν ἥδοντο οἵ τε λοιποὶ καὶ Γάιος ῶς τελευ- τήσοντος, ἐνίοτε δὲ ῶς καὶ ζησομένου πεφόβηντο. δείσας οὖν Γάιος μὴ ’καὶ ἀνασωθῇ, οὔτε (pug/8312131552 5 αἰτήσαντι ἔδωκεν, ῶς τάχα βλαβησομένῳ, καὶ ἱμάτιαΨΙΙ 176 πολλὰ καὶ παχέα ῶς θερμασίας δεομένῳ προσέβαλε, καὶ οὕτως ἀπέπνιξεν αὐτόν, ζήσαντα ἐτη ἑπτά πρὸς τοῖς ἑβδομήκοντα καὶ μῆνας τέσσαρας καὶ ἡμέρας ἐννέα, ἀφ’ ων δύο καὶ εἴκοσιν ἐνιαυτούς ἐμονάρχησε ιο καὶ μῆνας ἑπτα καὶ ἡμέρας ἑπτά. μετήλλαξε δὲ τῇ εἰκοστῇ τοῦ Μαρτίου ἡμέρα.

Τούτου τῷ πεντεκαιδεκάτῳ ἔτει ἐβαπτίσθη κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἐν δὲ τῷ ὀκτωκαιδε- κάτῳ παρεδόθη καὶ ἐσταυρώθη καὶ άνέστη. ἱστορεῖ

15 δὲ Εὐσέβιος τὸν Πιλάτου τῆς Ἰουδαίας τηνικαῦτα Β ἐπιτροπεύοντα γράψαι τά περὶ τοῦ κυρίου τῷ Τιβε- ρίῳ, ἔθους ὄντος τοῖς τῶν έθνῶυ ἄρχουσι τὰ παρά σφίσι καινοτομούμενα δηλοῦν τῷ τὴν μοναρχίαν ἰθύνουτι, ἵν’ αὐτῷ μηδὲν ἀγνοῆται τῶν παρ’ ἑκάστοις

20 τῶν ἐθνῶν γινομένων. ἤδη γάρ φησι τῆς ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως τοῦ σωτῆρος ἡμῶν είς ἅπαντας έν πάσῃ τῇ Παλαιστίνῃ διαβεβοημένης, τὰ περὶ αὐτῆς Πι- λάτος ἐκοινώσατο Τιβερίῳ τῷ αὐτοκράτορι, ὃς τάς τε ἄλλας αὐτοῦ πυθόμενος τερατείας καὶ ῶς μετά θά-

25 νατον ἐκ νεκρῶν ἀναστάς θεὸς εἶναι παρὰ πλείστοις ἤδη πεπίστευται, ἀνήνεγκε μὲν τῇ συγκλήτῳ ταῦτα· ἐκείνη δὲ τὸν λόγου ἆπῶσατο, ὅτι μὴ πρότερον αὐτὴ τοῦτο δοκιμάσασα ἦν, παλαιοῦ νόμου κεκρατηκότος C μὴ ἄλλως τινὰ παρά Ῥωμαίοις θεοποιεῖσθαι μὴ οὐχὶ

12 Τούτου τῷ - 14 καὶ ἀνέστη] Eusebii Hist. eccl. 1, 10. 14 ἱστορεῖ δὲ Εὐσέβιος] Hist. eccl. 2, 2.