LIB. x1. CAP. xx. 63
σει φησάντων μικροῦ διώλετο ἅν. ὁ γὰρ Δομετιανὸς πάντων τῶν πρῶτων τάς τε ἡμέρας καὶ τὰς ῶρας ἐν αἶς ἐγεγέννηντο διασκοπῶν, οῦκ ὀλίγους κάκ τοῦτου τῶν ἐλπιζομένων ἔν τινι δυνάμει ἔσεσθαι προανή- 5 λισκε. καὶ τοῦτον ἀπέκτεινεν ἅν, εί μή τις τῶν ἀστρολόγων αὐτῷ εὐνοῶν ἔφη ὅτι δι’ ὀλίγων ἡμε- ρῶν τελευτήσει· πιστεύσας γάρ ὅντως τοῦτ’ ἔσεσθαι, οὐκ ἠθέλησε κάκεῖνον πεφονευκέναι, ὡς πάντως μετὰ μικρὸν τεθνηξόμενον. διὰ ταῦτα γοῦν ῥᾷον Β 1o ἔπεισαν αὐτὸν συνθέσθαι τῇ τῆς ἡγεμονίας κατα- δοχῇ. καὶ φθαρέντος τοῦ Δομετιανοῦ εὐθὺς αὐτὸς τὴν αῦταρχίαν ἐδέξατο. καὶ τοῖς ὑπ’ ἐκείνου ἐξε-ΨΠ199 λαθεῖσι δόγματι ἐπανελθεῖν ἐφῆκε καὶ τάς οὐσίας ἀπολαβεῖν. ἡ δέ γε σύγκλητος καθαιρεθῆναι τας 15 Δομετιανοῦ τιμὰς ἐψηφίσατο.
Τότε τοίνυν καὶ τὸν μέγαν ἀπόστολον Ἰωάννην ἀπὸ τῆς ἐν τῇ Πάτμῳ ὑπερορίας λόγος ἔχει ἐπανελ- θεῖν πρὸς τὴν Ἔφεσον.
Ἠν δὲ ὁ Νεροῦας φιλοδίκαιος καὶ χρημάτων οὐχ
Lo ἥττητο. ἐκείνου γὰρ μοναρχοῦντος Ἀττικὸς ὁ τοῦ σοφιστοῦ echo'é‘ov πατήρ, ὡς ὁ Φιλόστρατος ἐν τοῖς βίοις τῶν σοφιστῶν ἀνεγράψατο, θησαυροῦ τι εὗρεν ἐπὶ τῆς οἰκίας χρῆμα ἀμύθητον. καὶ φοβηθεὶς C L ἔγραψε τῷ Νεροῦᾳ ῶς “θησαυρὸς ἐπὶ τῆς οἰκίας 5 εὑρέθη μοι· τί οῦν κελεύεις περὶ αὐτοῦ;” καὶ ὃς ἀπέγραψεν “χρῶ τῷ εὖρήματι.” ὁ δ’ ἔτι εὐλαβηθεὶς ἔγραψεν αὖθις “ἆλλ’ ὑπὲρ ἐμὲ τυγχάνει τὰ εὖρεθέν.” καὶ ὁ αὐτοκράτωρ πρὸς τοῦτο "ml καταχρῶ” άντ- επέστειλε.
01 21 Φιλόστρατος] Vit. Soph. [11, 1, p. 547, 648 ed. ear.