8 LIB. XI. CAP. II.
μοῦντας διέφθειρε. καί τις Σαβῖνος ἐπὶ τοιαύτῃ κατηγορηθεὶς αἰτία εἰς τὸ δεσμωτήριον καθείρχθη, εἶτα καὶ ἐφονεύθη, καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ εἰς τὸν ποτα- μὸν ἐρρίφη. καὶ δεινὸν μὲν τοῦτο καὶ καθ’ ἑαυτὸ ἅπασιν ἦν, ἐδείνωσε δ’ αὐτὸ ἐπὶ πλεῖον κύων τις 5 τοῦ Σαβίνου, συνεισελθών τε αὐτῷ εἰς τό δεσμωτή- ριον καὶ ἀποθανόντι παραμείνας καὶ εἰς τὸν ποτα- μὸν ῥιφέντι συνεισπεσῶν. ταῦτα ταύτῃ ἐγένετο, καὶ ἐκ πολλῶν ὀλίγα ἱστόρηται. Ἡ δὲ Λιβία ὑπέργηρως γεγονυῖα μετήλλαξεν, ἓξ 1o- ζήσασα ἔτη καὶ ὀγδοήκοντα. καὶ οὔτε νοσοῦσαν αὐ- Βτὴν ὁ Τιβέριος ἐπεσκέψατο οὔτ’ ἀποθανοῦσαν ἐτί- μησε, πλὴν μόνης ἐκφορᾶς καὶ εἰκόνων τινῶν. ἀλλά πρὸς διαβολὴν τοῦ Τιβερίου πένθος ταῖς γυναιξὶν ἡ βουλὴ παρ’ ὅλον ἐνιαυτὸν ἐπ’ αὐτῇ ἐψηφίσατο· 15 καὶ ὅτι πολλοὺς αὐτῶν ἐσεσεόκει καὶ παῖδας πολλῶν ἐτετρόφει κόρας τε πλείοσιν ἐξεδεδώκει, καὶ ἄλλας τιμάς ἐκείνῃ ἀπένειμαν. οὐδὲν δὲ τῶν τισι καταλει- φθέντων ὑπ’ ἐκείνης δέδωκεν ὃ Τιβέριος. ἀπομνη- μονευτέον δὲ καὶ τῶν παρ’ ἐκείνης εἰρημένων ἐνίων. 2o λέγεται ὅτι γυμνούς ποτε ἄνδρας αὐτῇ ἀπαντήσαν- τας, καὶ μέλλοντας διὰ τοῦτο θανατωθῆναι, ἔσωσεν C εἰποῦσα ὅτι (ὀύδὲν ἀνδριάντων ταῖς σωφρονούσαις “711175017 τοιοῦτοι διαφέρουσιν.” ἐρομένου δέ τινος αὐτήν “πῶς καὶ τί δρῶσα τοῦ Αὐγούστου κατεκράτησας;” 25 ἀπεκρίνατο ὅτι “αύτή τε ἀκριβῶς σωφρονοῦσα καὶ πάντα τοὶ δοκοῦντα αὐτῷ ἡδέως ποιοῦσα, καὶ μηδὲν τῶν ἐκείνου πολυπραγμονοῦσα, καὶ τὰ ἀφροδίσια αὐτοῦ ἀθύρματα μήτ’ ἀκούειν μήτ’ αἰσθάνεσθαι προσποιουμένη.” 30 Τὸν δὲ Σηιανὸν ὁ Τιβέριος ἐπὶ μέγα δόξης έπά- ρας, καὶ κηδεστὴν ἐπὶ Ἰουλίᾳ τῇ τοῦ Δρούσου θυ-