2 LIB. XI. CAP. I.
ὅτι τε ὕπουλον εἶχεν ἦθος καὶ ὅτι καὶ τὰ στρατεύ- WII 172 ματα τά τε ἐν Παννονία καὶ ἐν Γερμανίᾳ ὑπώπτευε, καὶ τὸν Γερμανικὸν ἐδεδίει τῆς Γερμανίας ἄρχοντα τότε καὶ τοῖς στρατιῶταις φιλούμενον. καὶ διὰ ταῦτα οὐδὲν ῶς αὐτοκράτωρ ἔπραττε φανερῶς, ἄλλα καὶ 5 νοσεῖν προσποιούμενος οἰκουρῶν ἦν καὶ διέμελλεν, ἵν’ ἐλπίδι τοῦ ἑκόντα τὴν ἀρχὴν ἀφήσειν αὐτὸν μή τί τινες νεοχμῶσωσι, μέχρις ου τῆς ἡγεμονίας ἐγκρα- τὴς διὰ πάντων ἐγένετο. τὸν μὲν οὖν Ἀγρίππαν αὐ- τίκα πέμψας ἀπέκτεινε, τοῦ Αὐγούστου, ῶς εἰρηται, ιο Γ, B ὄντα θυγατριδοῦν ἐξ Ἰουλίας καὶ τοῦ Ἀγρίππου· τὸν δὲ Γερμανικὸν λίαν ἐφοβεῖτο.
Ἐθορύβησε δὲ καὶ τὸ ἐν τῇ Παννονία στράτευμα, ῶς καὶ κατά τοῦ ἄρχοντος αὐτῶν ὁρμῆσαι. εἶτα τῶν θρασυτέρων καὶ πρωταιτίων κολασθέντων κατέστη- 15 σαν οἱ λοιποί. οἱ δὲ ἐν τῇ Γερμμνίᾳ τόν τε Τιβέριον ἐκακηγόρησαν καὶ τὸν Γερμανικὸν ἐπεκάλεσαν αὐτο- κράτορα. ἐκείνου δὲ τὸ ξίφος σπασαμένου ῶς ἑαυτὸν ἄναιρήσοντος, εἷς τις τῶν στρατιωτῶν τὸ ἑαυτοῦ ξί- φος ἀνατείνας “τοῦτο” ἔφη “λάβε· ὀξύτερον γάρ 20 ἐστιν.” ὅ οὖν Γερμανικὸς τοῦ κτεῖναι μὲν ἑαυτὸν ἀπέσχετο ἵνα μὴ μᾶλλον στασιάσωσι, γράμματα δὲ ῶς ἐκ τοῦ Τιβερίου πεμφθέντα πλασάμενος δωρεὰς αὐτοῖς διδόντα καὶ ἄλλα τινὰ ὑπισχνούμενα τὴν
C στάσιν τότε κατέπαυσεν. ὕστερον δὲ πρεσβευτῶν 25 παρὰ τοῦ Τιβερίου πεμφθέντων γνόντες τὸ τοῦ Γερ- μανικοῦ στρατήγημα καὶ ὑποπτεύσαντες τοὺς πρέσ- βεις ἀνατρέψοντας ἥκειν τὰ ὑπ’ ἐκείνου ἐπηγγελμένα, ἐθορύβησαν αὖθις καὶ κατά τῶν πρέσβεων ῶρμησαν. καὶ τὴν τοῦ Γερμανικοῦ γυναῖκα τὴν Ἀγριππῖναν, 3o τῆς τοῦ Καίσαρος θυγατρὸς τῆς Ἰουλίας καὶ τοῦ Ἀγρίππου παῖδα γεγονυῖαν, συνέλαβον, καὶτὸν υἱὸν