LIB. XI. CAP. X. 33

νίαν γυναῖκα τῶν πρώτων ἐφυγάδευσεν, ὡς λέγε- ται καὶ ἀπέκτεινεν, ἐπειδὴ τὸ κάλλος αὐτῆς Κλαύ- διος ἐθαύμασε καὶ ἐπῄνεσε. τοῦ δὲ Νέρωνος, τοῦτο γὰρ τὸ ὄνομα ἐπ’ αὐτῷ ἐξενίκησεν, ἐς τούς ἐφήβους 5 ἐγγραφέντος, κατὰ τὴν ἡμέραν, ἐν ἐνεγράφη, τό δαιμόνιον τήν τε γῆν ἐπὶ πολὺ ἔσεισε καὶ φόβον νυκτὸς πᾶσιν ὁμοίως ἐνέβαλε. Νέρων μὲν οὗν ηὕ- ξετο, Βρεττανικὸς δὲ οὔτε τινὰ τιμὴν οὔτε ἐπιμέλειαν εἶχεν· γὰρ Ἀγριππῖνα τούς περιέποντας αὐτὸν ιο τούς μὲν ἐξήλασε, τοὺς δὲ καὶ ἀπέκτεινε· καὶ τόνΙ) Σωσίβιον, τροφὴ αὐτοῦ καὶ παιδεία προσετέ- τακτο, κατέσφαξεν ὡς τῷ Νέρωνι ἐπιβουλεύοντα. καὶ παραδοῦσα αὐτὸν οἷς ἤθελεν, οὔτε τῷ πατρὶ συν- εῖναι οὔτε δημοσιεύειν εἰά. ἠδύνατο δὲ πάντα, τοῦ Κλαυδίου κρατοῦσα καὶ τὸν Νάρκισσον καὶ τὸν Πάλ- λαντα οίκειωσαμένη· γὰρ Κάλλιστος ἐπὶ πολὺ προ- χωρήσας δυνάμεως ἐτελεύτησεν.

Οἱ ἀστρολόγοι δὲ ἐξ ἁπάσης τῆς Ἰταλίας ἠλάθη· σαν , καὶ οἰ αὐτοῖς συγγινόμενοι ἐκολάσθησαν. Κα- 20 ράτακος δέ τις βαρβάρων ἀρχηγὸς ἆλοῦς καὶ εἰς τὴν Ῥώμην ἆχθείς, καὶ συγγνώμης παρά τοῦ ΚλαυδίουΨΙΙ 186 τυχών, εἶτα περινοστήσας τὴν πόλιν μετά τὴν ἄφε- σιν, καὶ ἰδὼν αὐτῆς τὴν λαμπρότητα καὶ τὸ μέγεθοςΡ1566 “εἶτα” ἔφη “ταῦτα καὶ τοὶ τοιαῦτα κεκτημένοι τῶν σκηνιδίων ἡμῶν ἐπιθυμεῖτε;” Ἰουλίῳ δέ τινι Γαλ- λικςό δίκην λέγοντι ἀχθεσθεὶς Κλαύδιος ἐκέλευσεν αὐτὸν εἰς τόν Τίβεριν ἐμβληθῆναι. ἐφ’ δὴ Δομί- τιος Ἀφρος, πλεῖστον τῶν κατ’ αὐτὸν ἐν τῷ συνηγο- ρεῖν ἰσχύσας, κάλλιστα ἀπέσκωψε· δεηθέντος γάρ

1

Οἱ

0‘

7 Νέρων - 14 δημοσιεύειν εἰά, omissa in Dionis codi- cibus, habent Exc. Peiresc. 14 ἠδύνατο - 25 ἐπιθυμεῖτε omittunt Dionis codices.

ZONABAB III. 3