LIB. x1. CAP. XVI. 47 16 Οί δ’ ἐν τῇ Ῥώμῃ τὸ πάθος μαθόντες toiiw 1.1129
Ὄθωνος, ἀπεδήμει γαρ τοῦ ἄστεος, ὡς προείρηται,[) αὐτοκράτορα τὸν Οὐιτέλλιον ἀνηγόρευον. ὄντι δ’ ἐν τῇ Γαλατίᾳ ὁ θάνατος ἠγγέλθη τοῦ Ὄθωνος. ἦλθε 5 δὲ πρὸς αὐτὸν καὶ ἡ γυνὴ καὶ τὸ παιδίον, ὃ καὶ ἐπὶ βήματος Γερμανικόν τε καὶ αὐτοκράτορα ἐπωνόμασεν, ἑξάετες ὄν. φιλόμαντις δὲ ὑπάρχων καὶ μηδὲ τὸ βραχύ πράσσων ἄνευ αὐτῶν, τότε μὲν τούς ἀστρο- νόμους, ὕστερον δὲ καὶ τους γόητας ἐξήλασε, προ- ιο ειπων σφίσιν ἐντὸς τῆσδε τῆς ἡμέρας ἐξ ἁπάσης ἐκχωρῆσαι τῆς Ἰταλίας. κάκεῖνοι νυκτὸς ἀντιπρο- θέντες προγράμματα, ἀντιπαρήγγειλαν αὐτῷ ἆπαλ-Ρ1574 λαγῆναι τοῦ βίου ἐντὸς τῆς ἡμέρας ἐν ἐτελεύτησεν. ςΗν δὲ τρυφῇ τε καὶ ἀσελγείᾳ προσκείμενος. καὶ 15 ἀπ’ ἀρχῆς τοιοῦτος ὢν οἷος περὶ τὰ καπηλεῖα καὶ τα κυβευτήρια καὶ τοὺς ὀρχηστὰς καὶ τούς ἁρματηλάτας ἐσπουδακέναι, καὶ ἀμύθητα ἐς τοὶ τοιαῦτα ἀνήλισκε καὶ διά τοῦτο καὶ δανειστὰς πολλοὺς εἶχε· τότε δὲ καὶ μᾶλλον ὕβριζε, καὶ τῆς τε ἡμέρας τὸ πλεῖστον 2o τῆς τε νυκτὸς ἐδαπάνα ἀπλήστως ἐμφορούμενος καὶ συνεχῶς ἐξεμῶν, ὡς μόνῃ τῇ παρόδω τῶν σιτίων τρέφεσθαι. ἀφ’ οὗπερ καὶ άνταρκεϊν ἠδύνατο. οἱ δὲ συνδειπνοῦντες αὐτῷ πάνυ κακῶς ἀπηλλάσσοντο. ἕθεν εἷς τις αὐτῶν νοσήσας καὶ διὰ τοῦτο ἡμέρας Β 25 τινας τοῦ συσσιτίου ἀπολειφθεὶς εἶπεν ὅτι “εἰ μὴ ἐνόσησα, πάντως ὂὶν άπολώλειν.” καὶ ἐγένετο ὃ χρόνος ὁ τῆς αὐταρχίας αὐτοῦ σύμπας οὐδὲν ἄλλο ἢ
Cap. 16. Dionis Historiae Romanae 1. 65, c. 1—22, ex quibus multa Zonaras excerpsit quae apud Xiphilinum et in eclogis Constantinianis desiderantur. Iosephi de bello Iudaico 1. 4, c. 10 11. Eusebii Historiae ecclesiasticae l. 3 c. 8: cuius verbis et alia. addita aunt et Appiani testimonium Hist. Rom. l. 22.