LIB. x1. CAP. xx. 63

σει φησάντων μικροῦ διώλετο ἅν. γὰρ Δομετιανὸς πάντων τῶν πρῶτων τάς τε ἡμέρας καὶ τὰς ῶρας ἐν αἶς ἐγεγέννηντο διασκοπῶν, οῦκ ὀλίγους κάκ τοῦτου τῶν ἐλπιζομένων ἔν τινι δυνάμει ἔσεσθαι προανή- 5 λισκε. καὶ τοῦτον ἀπέκτεινεν ἅν, εί μή τις τῶν ἀστρολόγων αὐτῷ εὐνοῶν ἔφη ὅτι δι’ ὀλίγων ἡμε- ρῶν τελευτήσει· πιστεύσας γάρ ὅντως τοῦτ’ ἔσεσθαι, οὐκ ἠθέλησε κάκεῖνον πεφονευκέναι, ὡς πάντως μετὰ μικρὸν τεθνηξόμενον. διὰ ταῦτα γοῦν ῥᾷον Β 1o ἔπεισαν αὐτὸν συνθέσθαι τῇ τῆς ἡγεμονίας κατα- δοχῇ. καὶ φθαρέντος τοῦ Δομετιανοῦ εὐθὺς αὐτὸς τὴν αῦταρχίαν ἐδέξατο. καὶ τοῖς ὑπ’ ἐκείνου ἐξε-ΨΠ199 λαθεῖσι δόγματι ἐπανελθεῖν ἐφῆκε καὶ τάς οὐσίας ἀπολαβεῖν. δέ γε σύγκλητος καθαιρεθῆναι τας 15 Δομετιανοῦ τιμὰς ἐψηφίσατο.

Τότε τοίνυν καὶ τὸν μέγαν ἀπόστολον Ἰωάννην ἀπὸ τῆς ἐν τῇ Πάτμῳ ὑπερορίας λόγος ἔχει ἐπανελ- θεῖν πρὸς τὴν Ἔφεσον.

Ἠν δὲ Νεροῦας φιλοδίκαιος καὶ χρημάτων οὐχ

Lo ἥττητο. ἐκείνου γὰρ μοναρχοῦντος Ἀττικὸς τοῦ σοφιστοῦ echo'é‘ov πατήρ, ὡς Φιλόστρατος ἐν τοῖς βίοις τῶν σοφιστῶν ἀνεγράψατο, θησαυροῦ τι εὗρεν ἐπὶ τῆς οἰκίας χρῆμα ἀμύθητον. καὶ φοβηθεὶς C L ἔγραψε τῷ Νεροῦᾳ ῶς “θησαυρὸς ἐπὶ τῆς οἰκίας 5 εὑρέθη μοι· τί οῦν κελεύεις περὶ αὐτοῦ;” καὶ ὃς ἀπέγραψεν “χρῶ τῷ εὖρήματι.” δ’ ἔτι εὐλαβηθεὶς ἔγραψεν αὖθις “ἆλλ’ ὑπὲρ ἐμὲ τυγχάνει τὰ εὖρεθέν.” καὶ αὐτοκράτωρ πρὸς τοῦτο "ml καταχρῶ” άντ- επέστειλε.

01 21 Φιλόστρατος] Vit. Soph. [11, 1, p. 547, 648 ed. ear.