96 LIB. XII. CAP. VII.
ὅτι “καὶ ὑμεῖς ἄρχοντος δέεσθε καὶ αὐτός, εἰ καί τις
ἄλλος, ἆξιώτατός εἰμι ἡγεμονεῦσαι ὑμῶν.” εἰ οὗν
καὶ ἐμισεῖτο διὰ τὴν μεγαλαυχίαν καὶ διὰ τοὺς τὸ
βουλευτήριον κυκλωσαμένους ὁπλίτας, ἄλλα διὰ τὸ
δέος κάκ τῆς βουλῆς τὴν αὐταρχίαν ἐβεβαιώσατο· 5 καὶ ἀνῆλθεν εἰς τὸ παλάτιον.
Τῇ δ’ ὑστεραία οἱ μὲν τῆς βουλῆς προσῆλθον αὐτῷ, ἵνα μὴ φωραθεῖεν ἀχθόμενοι ἐπ’ αὐτῷ, ὁ δὲ δῆμος φανερῶς ἐσκυθρώπαζε· καὶ ἐς τὸ συνέδριον ἐλθόντος τοῦ αὐτοκράτορος ἐξέκραγον ὦς ἐκ συνθή- ιο ματος ἅπαντες, πατροφόνον αὐτὸν καλοῦντες καὶ ἅρ-
Βπαγα τῆς ἀρχῆς. ἐκείνου δὲ μὴ χαλεπαίνειν προσ- ποιουμένου καὶ ἀργύριόν τι σφίσιν ὑπισχνουμένου ἠγανάκτησαν ὥς δεκαζόμενοι, καὶ ξύμπαντες ἐξεβόη- σαν cc013 θέλομεν, οὐ λαμβάνομεν.” ὁ δὲ Ἰουλιανὸς 15 τούς ταῦτα λέγοντας ἐκέλευσε κτείνεσθαι. καὶ ὁ δῆ- μος ἔτι παρώξυντο, καὶ τοῦ τε Περτίνακος ἐμέμνηντο καὶ ἐς τὸν Ἰουλιανόν ἀπέσκωπτον. καὶ πολλοὶ πολ- λαχοῦ τῆς πόλεως τιτρωσκόμενοι καὶ κτεινόμενοι ἇν- τεῖχον, καὶ ὅπλα λαβόντες συνέδραμον εἰς τὸν ίππό- 20 δρομον, ἔνθα νύκτα τε καὶ ἡμέραν διήγαγον ἄσιτοι ἐπιβοώμενοι τούς λοιποὺς στρατιώτας, καὶ μᾶλλον I τὸν Νίγρον τὸν Πεσκέννιον καὶ τούς μετ’ αὐτοῦ ἐν τῇ Συρίᾳ ὄντας. εἷτα τῷ λιμῷ καὶ τῇ ἀγρυπνίᾳ κα-
Ρ1604κωθέντες διελύθησαν καὶ ἡσύχαζον. Ἰουλιανὸς δὲ 25 οὕτως τὴν ἀρχὴν ἁρπάσας ἀνελευθέρως αὐτῇ ἐχρῆτο, θωπεύων τὴν βουλὴν καὶ τούς τι δυναμένους, καὶ τὰ μὲν χαριζόμενος, τὰ δ’ ἐπαγγελλόμενος· καὶ πάντα ἐπὶ θεραπεία ἐποίει τῶν δυνατῶν, οὐ μέντοι καὶ 1η ἐπιστεύετο. 30
Καὶ ταῦτα μὲν κατὰ τὴν Ῥώμην ἐπράττετο· οἱ ‘ δὲ τών στρατοπέδων ἡγεμόνες τρεῖς ὄντες, ὅ τε